Ebeveyn

Oyunlar, çocukların kontrol hissini deneyimledikleri nadir anlardan biri. Kontrol edemedikleri birçok durumun olduğu hayatlarında, bir şeyleri kontrol ediyor olma hissi çocuklar için sağaltıcı ve rahatlatıcı. Çocukları yönlendirmediğimiz oyunlar, saçma oyunlar, gücün çocukta olduğu oyunlar, fiziksel temas içeren oyunlar, işbirliğine dayanan oyunlar gibi çocuğa iyi gelecek birçok oyun türü mevcut. Bu tür oyunlar oynamak sizin için alışılmadık olabilir. Fakat kendinize bir şans verin.

“Bir çocuğun “dünya”sını sadeleştirdiğinizde, olumlu değişimin ve gelişimin önünü açarsınız.” der “Daha Sade Bir Hayat” kitabının yazarları Kim John Payne ve Lisa M. Ross. 4 senedir sadeleşme üzerine çalışmalar yapan ve instagram hesabında @bi.sade ismiyle bu yolculuğunu anlatan Adile Köse, çocuğunuzun gardırobunu sadeleştirme konusunda bizlere küçük tüyolar verdi.

Ağlamanın ya da öfke nöbetlerinin nedenleri basit olaylar gibi görünse de gerçek nedenler biraz daha derinde yatıyor olabilir. Bu nedenler, özlenen arkadaşlar da olabilir, uzun süredir duygusunu çok yoğun hissettiği kaygılı ebeveynleri de. Bu bakış açısından bakamadığımızda dudaklarımızdan dökülen ilk cümle: “Bunda ağlanacak bir şey yok.” olur. Oysaki her zaman, vardır.

Kardeşlerin zaman zaman birbirleri ile çatışmaları ya da birbirlerine karşı öfke, üzüntü gibi duygular beslemeleri son derece doğaldır ve kabul edilmelilerdir. Amacımız, bu duygular yıkıcı davranışlara neden olmadan, duygularının farkında olmaları, bu duygularıyla başa çıkabilmeleridir. Ve ebeveyn olarak bizler, çatışmaları pekiştirmek yerine çocukların kendi problemlerine çözüm üretebilmeleri konusunda onlara destek olabiliriz.

Kardeşler arası ilişkilerde, biz ebeveynler olarak, kardeşlerin birbirine yönelik hissedeceği her duyguyu kabul etmemiz çok değerlidir. Amacımız duyguyu değil; ihtiyaç duyulduğu zamanlarda davranışı düzenlemek olmalıdır.

Ebeveynler sınır koyma konusunda çok umutsuz olabiliyorlar. Her şeyi denediklerini, okudukları ve duydukları tüm yöntemleri uyguladıklarını ama tüm bunların çocuklarında bir işe yaramadığını ifade ediyorlar. Aslında konu tam da budur.

Aileye yeni bir bebek katılacağı haberi çoğu zaman herkes için heyecan vericidir. Fakat zaman zaman ailenin bazı üyelerinin bu konu ile ilgili minik kaygıları olabilir. Ebeveynlerin en büyük hayallerinden biri ise genellikle çocuklarının olumlu bir kardeş ilişkisine sahip olmasıdır.

“Yemeğini yemediğinde çok üzülüyorum.” veya “Odanı topladığın zaman çok mutlu oluyorum.” cümlelerini sizlerde kullanıyor musunuz? Peki çocuğunuzun başkalarına bağımlı bir birey olmasını veya kendisini değersiz hissetmesini ister misiniz? İşte bu cümleler ile sorular birbirinden bağımsız gibi görünseler de aralarında sıkı bir ilişki var. Çocuklarla iletişimimizde onlara kimi zaman davranışlarımızla kimi zaman sözlerimizle bazı mesajlar veririz.

Bir çocuğa kendisini yetersiz hissettirmek için “Sen yetersizsin.” demenize gerek yoktur. Böyle hissettirmenin birçok farklı yolu vardır. Ebeveynler olarak zaman zaman bu yollara girip çocuklarınıza kendilerini yetersiz hissettiriyor olabilirsiniz. Bazen de bunu fark edip yolunuzu değiştirmek isteyebilirsiniz. Peki, yolunuzu değiştirmeniz için yapmanız gerekenler neler?

Bir anne olarak size kızımla tuvalet eğitimine nasıl başladığımızı ve neler yaşadığımızı anlatmak istiyorum. Bu konuda bir uzmanlığım yok, ancak ilham vermek adına hikayemizi paylaşıyorum. Açıkçası ben de çoğu anne gibi tuvalet eğitimini gözümde büyütüyordum. Çünkü 2,5 yaşındaki kızım gün içerisine neredeyse 1,5 litre kadar su içiyor, geceleri 3-4 defa su için uyanıyor ve sabahları bezi inanılmaz dolu kalkıyordu.

Tanıdığım ve görüştüğüm tüm annelerin ‘iyi anne’ olmak için çok çaba sarf ettiklerini biliyorum ve görüyorum. İyi bir anne tanımı ise günümüzde herkese göre değişiklik gösteriyor. Genelde ise anneler iyi bir anne olmak için sadece anne olmayı seçiyor. Peki ne demek ‘sadece anne olmak’?